In alle vroegte liep een bont gezelschap vandaag naar de rand van het Sprookjesbos. Daar, tussen de sprookjes Vrouw Holle en de Trollenkoning, logeerde in het koninklijk prieeltje een meisje, Adinda. Ze beweerde een prinses uit een ver land te zijn. Daarom verstopte de koningin een erwt onder een hele stapel matrassen. Iedereen was reuze benieuwd of het meisje goed geslapen had. Eigenlijk hoopten ze van niet, want alleen een échte prinses is zo fijngevoelig dat ze een klein erwtje onder een stapel matrassen kan voelen. De lakeien schoven de gordijnen rond het koninklijk prieeltje open en daar zagen ze het meisje helemaal boven op een enorme berg matrassen. Adinda zag er niet zo uitgeslapen uit. Ze had de hele nacht liggen draaien omdat er iets hards onder haar matras lag. Ze was dus toch een échte prinses!

Bij het 31e sprookje hoor je een gezongen vertelling, vertolkt door de Belgische zangeres Geike Arnaert op een melodie van huiscomponist René Merkelbach. In het lied komt de moraal van het sprookje mooi naar voren. Het 31e sprookje laat namelijk als geen ander zien dat echte schoonheid en fijngevoeligheid diep vanbinnen zitten. 

Dit lied is vanaf 16 mei niet alleen in het Sprookjesbos te horen, maar ook op Spotify en andere streamingsdiensten. Op het muziekalbum hoor je de gezongen vertelling ‘De Prinses op de Erwt’, de instrumentale versie 'Zoals je bent’ en de achtergrondmuziek ‘Schoonheid in de Schemer’.

Voor de poort van het paleis stond een meisje in een gerafelde jurk, doorweekt van de regen. Ze zei dat ze een prinses uit een ver land was. De koningin geloofde het druipende kind niet. Ze liet een logeerbed klaarmaken met een hoge stapel matrassen, waaronder ze een kleine erwt verstopte. Alleen een echte prinses zou de erwt voelen. De volgende morgen verklaarde het meisje dat ze geen oog had dichtgedaan vanwege iets hards onder de matras. Ze was dus toch een echte prinses...