Repelsteeltje

Er was eens een arme molenaar. Zijn vrouw was gestorven, maar hij had nog een lieve dochter. De molenaar wilde graag dat zijn dochter niet meer in armoede zou leven.

Op een dag kwam de koning naar het dorp van de molenaar op zoek naar een vrouw. De arme man greep zijn kans. “Majesteit! Is mijn dochter niet prachtig?” En hij verzon erbij dat zijn dochter goud kon spinnen van stro. Daar zou de koning vast blij van worden. De volgende dag werd het meisje ontboden op het paleis. Direct werd ze naar een kamertje gebracht waar een spinnewiel stond en een baal stro. “Je hebt tot morgenochtend de tijd om van dat stro goud te spinnen. Lukt je dat niet, dan zul je voor altijd opgesloten blijven.” Het meisje huilde van radeloosheid. Opeens hoorde ze een raar geluidje. Krrr… In de hoek van de kamer ging een geheim deurtje open. Er kwam een raar mannetje tevoorschijn. “Ik kan je wel helpen”, zei het mannetje, en hij begon te spinnen. Zo ging het drie dagen lang. 

Telkens spon het mannetje goud uit stro voor het meisje in ruil voor een sieraad. De derde dag waren de sieraden op. Het mannetje wilde nu in ruil voor zijn hulp een kindje. Maar het meisje had helemaal geen kindje. “Nee, zei het mannetje, het kindje dat je krijgt als je koningin bent.” Het meisje dacht helemaal nog niet aan kinderen en ze stemde toe. Dankzij de hulp van het mannetje werd het meisje koningin en… Kreeg een kindje. Op een slechte dag kwam het mannetje zijn beloning halen. Wat huilde de koningin. Ze kreeg nog één kans. “Als je binnen drie dagen mijn naam raadt,” zei het mannetje, “dan mag je het kindje houden.” Maar zou de koningin de naam wel weten…?